Tibet'in Gençlik Pınarı...

Uzun yaşam, geçlik, stressiz bir hayat, nefes, biliçli nefes, doğru nefes...
Bir süredir kafa yorduğum şeyler... Aslında aylar aylar önce televizyonda "Nefes Egzersizleri" diye bir sistemle karşılaşmam, sonra İstanbul'u terketmem ve dolayısıyla bu sisteme biraz uzak kalmam ve Seray'ın nefes koçu olup bana da o önemli seansı uygulamasıyla yeniden ve sanırım hiç çıkmamak üzere hayatıma girmesi diye özetleyeyim...
Vücudunuzun her hücresine, doğru nefes alarak oksijeni götürmeniz, o hücreyi gençleştiriyor, hastalıklardan koruyor... vs. vs....
Belki ilk duyduğunuzda garip gelebilir ama inanın öyle...
Seray'ın da bana ilk söylediği şuydu; Korktun diyelim. Refleksle kısacık bir "hi" diyip nefesini tutmaz mısın.. ya da çok sinirlendin birine, birşeye... sinirden kendini kasıp nefes almayı en aza indirmez misin...
Sistem burada başlıyor aslında...
Kızsan da, üzülsen de, korksan da o nefesi alacaksın. O nefesi alacaksın ki o an hangi hücren etkileniyorsa oksijeni sürükleyeceksin ona... Yaşam vereceksin... Ben ve bir çoğumuz bunu yapmıyoruz değil mi.... O ilk seansta "anlatılmaz yaşanır" dediğim birçok şey oldu. Gerçekten...
Meğer nefes ne kadar acayip bişeymiş de ben keşfedememişim. Meğer ben hiç nefes almıyo, hiç yaşamıyormuşum...
Bilincinizi de etkiliyor üstelik bu nefes... Farkındalığınızı artırıyor... Yaşama bakışınızı olumlu yönde etkileyip yaşam gerekliliğinizi artırıyor... Yaşamalıyım değil, şöyle şöyle yaşamalıyım diyorsunuz sık sık...
Tabiki yaşamk güzel, herkes zevk alıyor. Ama bu süre zarfında birçok şey var bizi üzen, yıpratan, hayattan soğutan, "bıraktım artık uğraşmıyorum" dedirten. Hayır işte, uyğraşıcaksın, herşeyin bir sebebi var senin hayatında olup biten. O gün yolda yürürken karşına çıkan simitçi bile bir sebebi olduğu için karşında... Hayataki en ufak şey bile... Sonunda ne oluyor, ilk başlarda biraz olumlu bakmaya bailıyorsun. Başına gelen can sıkıcı şeylere "Bunun da bir sebebi var" yoksa niye göriyim diyosun... sonra sonra artıyor bu olumlu bakış...
Ama nefes var ya... Vaktiniz varsa ve kendinizi hazır hissediyor, gerçekten istiyorsanız bir deneyin derim... Ama gerçekten istiyosanız bunları hissetmeyi...
Nefes alıp verin. ama öyle sessiz değil, derinden, kuvvetli, içinize doldurun o havayı ki en ufak hücreniz bile sebeplensin...Tutmayın nefesinizi... Doktorlar bile demiyor mu "derin derin nefes alıp verin" diye. Hemen hemen birçok muayene sırasında yaparlar bunu.. Derin ama bilinçli nefes alın, bakın neler oluyor...

Nefesle ilgili bu kadar konuştuktan sonra gelelim "Tibet'in Gençlik Pınarı"na... Aslında nefesle geldi bu kitabı okumak isteği bana... Daha çok başşındayım... Tibet'te uzun yaşamayı başaran, insan üstü varlıkların (artık ruhsallığa doğru çoktan yola çıkmış) 30 yaşında gösterip, 15 yaşındaki bir kişinin vücudunun esnekliğine sahip ama 100 yaşına kadar yaşamayı başaran ki belki 100 bile çoktan geçmiş olmalarını anlatan, bunu nasıl başardıklarının ipuçlarını veren, birçok bedensel ve zihinsel hastalığa iyi geldiği iddia edilen, vücudumuzdaki çakraları yani önemli hayatsal noktaları harekete geçiren hareketler (ayinler) anlatılıyor...

Başladım okumaya, elimden bırakmak dahi istemiyorum ama akşam da yediğin yemeklerin tabaklarını toplamak gerek, ütülenen çamaşırları yerine yerleştirmen gerek, eşinle oturup sohbet etmen televizyon seyretmen gerek (tabiki gereklilik değil, severek yapıyorum bunu)....
Akşamları uykudan yatağa zor yürürken dün ilk defa kitap okumak uğruna oturdum yatakta...İrfan çoktan uyumuştu bile...:)

Okudukça yazıcam mutlaka buraya da... Tekrar etmek onları bana da iyi geliyo...
Şimdilik Tibet'ten bu kadar...